25 – 26 juni 2016

Calf Sound is de doorgang tussen Eday en het kleinere eilandje Calf of Eday, en heeft een reputatie. Zoals bijna alle passages tussen de eilanden door, soms sounds genoemd, soms firths. Het getij perst het water er door, snelle, verraderlijke stromingen zijn het gevolg. Niet op deze rustige avond vol zon en licht.

Op toeristisch vlak is Orkney goed georganiseerd. Er wordt niet alleen aan de toerist gedacht die met veerboot of vliegtuig komt, maar ook aan de zeilers. Om te beginnen hebben ze een een erg goede website. En bij aankomst in een van de drie marina’s, Kirkwall, Pierowall of Stromness krijg je verschillende folders met info over Orkney, en daarbovenop nog een compleet Ports Handbook for Orkney. In de meeste baaien waar het goed overnachten is, zijn een of twee visitors’ moorings gelegd.

Hier in Calf Sound hangen s/y Inspiration en wij elk roerloos aan een boei. Enkel de geluiden van de vogels schrikken de stilte op. De zon zakt traag in de knik tussen twee donkere heuvels. Aan de oever staat het statige Carrick House.

John Gow, de Jack Sparrow van Orkney zullen we maar zeggen, was de laatste piraat van Groot-Brittannië. Nochtans de zoon van een gerespecteerd handelaar uit Stromness, was hij -foute vrienden zeker- op het verkeerde pad geraakt. Zijn schip, de Revenge, liep in 1725 in Calf Sound aan de grond, toen hij van plan was om Carrick House aan te vallen en in te nemen. Hij stuurde vijf gewapende mannen aan land op zoek naar een boot, sterk genoeg om de Revenge vlot te krijgen.

De inwoners van Eday onthaalden de vijf vrolijk, sleepten ze mee naar de kroeg voor een paar ales, om ze iets later even vrolijk in te rekenen. Korte tijd later werd John Gow opgehangen in Wapping, London. (Wapping, London, daar is nu een hip restaurant gevestigd. Ooit zijn we er met veertien zeilvrienden zonder eten noch betalen opgestapt, wegens lamentabele service. Maar dat is een ander verhaal…)

En dan rolt mist nat en traag de baai binnen. Een fascinerend schouwspel. Het landschap verkleurt, verbleekt, verdwijnt. Een vage aquarel blijft hangen. Een vreemd klagend gehuil klinkt in de verte. De nacht valt over Calf Sound.