7 juli 2017

Drie weken vakantie!

Gisteravond ingescheept. Amper enkele uren eerder het werk op kantoor afgerond, onder flink wat tijdsdruk, ju ju, ik moet de daver nog wat van me afschudden. Wat zijn het drukke dagen zo voor je vakantie… Huis- tuin en keukendingen regelen, de thuisblijvende kinderen de les spellen. Ook de bevoorrading nog geregeld van op de pc met het wonderlijke Collect & Go. Je bestelt alles wat je nodig hebt vanuit je luie zetel, regelt afhaling op een tijdstip dat je best uitkomt en in amper tien minuten ben je in en uit de supermarkt. We slepen de hele karrenvracht naar de boot, zeulen reistassen met kledij, plooiboxen met lectuur, vinken lijstjes af. Ik ben plots heel moe en wil gewoon slapen.

Maar mijn schipper mag dan eergisteren wel 60 geworden zijn, als de zee lonkt, is hij niet te houden. De volgende ochtend bij het krieken van de dag wil hij varen. Hij vindt het best als ik blijf liggen, nog even uitslapen. Als ik wakker word, sjokken we op motor ergens halfweg tussen Nieuwpoort en Duinkerke. Niets zeilen. De wind houdt haar hand op als een strenge politieagent waar je niet voorbij komt. Zo lang we stroom mee hebben lukt het nog, maar na een tijd gaan we meer op en neer dan vooruit. De zee steigert steil. Veel ruimte om op te kruisen is hier niet, dus wordt het op weinig comfortabele wijze diesel verstoken. En dat als begin van een meerdaagse tocht, Falmouth in één keer bij voorbeeld? Voor morgen is er wind uit het noorden en later uit het oosten voorspeld… Net als we Duinkerke voorbij zijn, vraag ik me af waar we mee bezig zijn.

We laten de westenwind wijselijk voor wat ze is en keren terug. Naar de haven van Duinkerke.

Nog voor de middag liggen we afgemeerd aan het  ponton. Het is een warme, zomerse dag, met prachtige wind, alleen helemaal uit de verkeerde richting. Ik negeer het knarsetanden van mijn schipper als we fietsend als toeristen op pad gaan…

Een ijsje  aan het strand van Malo-les-Bains en het mediacircus van de ‘Tour de France à la voile’ troosten maar een beetje.

Maar in de viswinkel halen we inktvisringen en ’s avonds maak ik die klaar met look, tomaten, een rode paprika en saffraan. Een glaasje rosé er bij en daar is het vakantiegevoel. Morgen gaan we zeilen!