Bloedstollend. De finish van de Route du Rhum 2018. Op 11 november glijdt de Franse zeiler Francis Joyon de aankomstlijn in Guadeloupe over en wint. Nauwelijks 7 minuten en 8 seconden na hem finisht François Gabart. De Route du Rhum, transatlantische solo-zeilwedstrijd van Saint-Malo, Frankrijk naar Point-à-Pitre, Guadeloupe werd voor het eerst in 1978 gevaren en vindt om de vier jaar plaats. Joyon, 62 jaar, wint niet alleen van de 27 jaar jongere Gabart, maar zet ook een record neer. 3542 mijl in 7 dagen, 14 uur en 21 minuten, gemiddelde snelheid 19,42 knopen… Een man en een zeilboot. Hallucinant en onwerkelijk.

Wedstrijdzeilen, ik heb er oprecht bewondering voor, maar zelf zijn we niet zo bezig met snelheid. Dat we niet competitief ingesteld zijn, we zeggen het graag. Maar toegegeven, als onze boot lekker loopt, vinden we het toch fijn. En als niet alleen de wind maar ook de stroming een handje helpen vinden wij een knoop meer ook best opwindend.

1 november 2018 – zeilen van Nieuwpoort naar Dover

De weersvoorspellingen zijn niet veelbelovend voor ons geplande retourtje Engeland. Maar zoals wel vaker, haalt mijn schipper zijn schouders op als ik er voor de zoveelste keer de weerberichten op nakijk. Te lang op voorhand kijken maakt je nodeloos zenuwachtig, vindt hij. En hij krijgt gelijk. De dag voor vertrek wordt een zuidzuidwest van vijf Beaufort voorspeld, ideaal! We vertrekken met het ochtendgloren uit Nieuwpoort aan een gezapig tempo. Zelfs de zon laat zich zien.

Net voorbij Duinkerke krijgen we de stroom mee en lopen vlot 7 knopen. Ter hoogte van Calais worden dat er 8 en meer. Snelheid, het doet iets met een mens. Ik kijk steeds vaker naar onze ETA op de Ipad. En ga ook stiekem mee rekenen. Als we aan dit tempo doorvaren, en de stroming neemt nog wat toe, dan komen we om zo laat aan.. We blijven stevig doorgaan tot in Dover en klokken uiteindelijk af op 7 uur en 55 minuten voor 56,9 mijl, 7,18 knopen gemiddeld. Ik hou geen statistieken bij, maar voor ons voelt dit lekker als een record…

2 en 3 november 2018 – met de trein van Dover naar Londen en terug

Het Kanaal overzeilen van Nieuwpoort naar Dover, de trein nemen van Dover naar Londen en vice versa, zeker niet de snelste manier om te gaan city-trippen in Londen, misschien wel de origineelste, maar ook gewoon leuk. Records, superlatieven, waar je ook kijkt, wat je ook leest, de wereld van vandaag lijkt er voortdurend mee te moeten uitpakken. Las glimlacht als mensen het vol overtuiging hebben over het mooiste strand, de mooiste kust, de mooiste zonsondergang. Hebben ze dan alles al gezien, vraagt hij zich spottend af, en is gewoon mooi niet mooi genoeg?

Londen, dat is een superlatief op zich. De snelst veranderende skyline (Canary Wharf), een pub genoemd naar de beroemdste Britse zeeslag (Trafalgar Tavern), de grootste boot-in-een-fles (maritiem museum, Greenwich), het meest unieke uitzicht over Londen (Emirates Cable Car), de leukste plek voor een herfstwandeling in november (Hampstead Heath) en de populairste figuur uit de Britse maritieme geschiedenis (Admiraal Nelson), die het allemaal onbewogen aankijkt…

En wij, wij boeken onze hoogste overnachting ooit en vergapen ons aan het mooiste nachtelijke uitzicht over Londen…

4 november – zeilen van Dover naar Nieuwpoort

Bij het krieken van de dag vertrekken we. We zijn de haven nog niet uit wanneer, net als de zon opkomt, de hemel enkele tellen fel oranje en purper kleurt. “Wacht, wacht!”, gil ik en spurt naar binnen om mijn camera te halen. “Dit is de mooiste ochtendlucht ooit!” Mijn schipper hijst het grootzeil en glimlacht.

In de loop van de dag zakt de wind helemaal weg en een record zit er niet in. Maar een mooie zeildag was het zeker.