Flekkefjord en Rasvåg op het eiland Hidra

Zondag 19 juli 2015

Ik word wakker van de zon die door het luik priemt. Heerlijk! Ik zie nu pas hoe mooi het hier is. Rood en witte huisjes, bootjes, rondomrond bergen met dennenbomen. Na het ontbijt hang ik onze nog vochtige zeilkledij in de zon. Laat maar komen, die warme stralen. Er komt een plaatsje vrij aan een ponton en we verkassen. Intussen zijn Nederlanders een praatje komen slaan, is Las bij hen wat kaarten van het gebied gaan bekijken en voor we het weten is het middag. En… drijven dikke wolken de fjord binnen. Witte mistbanken rollen dramatisch van over de beboste bergen en daar druppelt het al. Gewapend met een paraplu gaan we toch op pad in het zondagse Flekkefjord. Niet één winkel open, de regen gutst langs de witte huisjes. We lezen dapper de plakkaten met info. In de zestiende eeuw kwamen Nederlanders naar Flekkefjord om eikenhout. In 1647 alleen al kregen 397 schepen rechten om hier handel te komen drijven. De Noren dreven in die periode ook handel met Schotland, Engeland, Denemarken en Duitsland. Flekkefjord floreerde.

De Nederlanders kwamen niet alleen, maar hadden soms hun hele familie mee. Ze importeerden zout, koffie, textiel, haring, kruiden en tabak. Ook zeep. En planten zoals aardbeien. Soms gingen Noren, zowel mannen als vrouwen terug mee naar Nederland om daar te werken. Wanneer die terugkeerden na een verblijf in Nederland, vond men hen sterk veranderd. Ze werden Hollanders genoemd. Ook Nederlandse woorden vonden ingang in het Noors: appelsin, kwakksalver, vimpel. Het oude centrum van Flekkefjord heet nog steeds ‘Hollenderbyen’, de Hollandse stad.

Nu regent het vooral op die houten huisjes, en zijn ze eerder grijs dan wit.

We keren terug naar de boot, zetten de verwarming hoog en lezen de rest van de namiddag weg bij een fles wijn.

Op onze wandeling ontdekken we ook het huisje met douches, toiletten en wasmachines voor toeristen. Niet alleen zeilers, maar ook fietsers, trekkers kunnen hier gebruik van maken. Geen kaart of code nodig, open en toegankelijk voor iedereen, kraaknet en voorzien van een supersnelle wifi zone. Wow.

Maandag 20 juli 201

Hee, de zon! We halen brood bij de bakker, nemen een lekkere douche en ontdekken bij terugkeer op de boot nog vier verse broodjes en een lokale krant, attentie van de gemeente! Flekkefjord, we like you! In de boekenwinkel halen we nog een set kaarten van de streek. Kaarten op plotter, Ipad en laptop mogen nog zo indrukwekkend zijn, niets boven ouderwets papier. Al hadden we er bij nader inzicht nog een vergrootglas bij mogen kopen, zo veel eilandjes, rotsjes, inhammetjes, raak daar maar wijs uit… We lopen ook nog even binnen bij een winkel die een beetje vanalles verkoopt, van borden en bestek, tot visnetjes, opblaasboten, zwemvesten, paraplu’s en wollen dekentjes. Kortom, alles wat de Noren nodig hebben.

We vertrekken. In onze vaargids wordt een mooie ankerplek beschreven. Maar wanneer we daar aankomen, vinden we het toch niet zo gunstig. Het is een piepkleine plek, vrij ondiep en de wind staat strak. We betrouwen het niet en besluiten door te varen naar Rasvåg, een vissersdorpje op het eiland Hidra. Daar binnenvaren is ook behoorlijk spannend, er ligt een mini eilandje voor de ingang van de baai, links en rechts een doorgang. Volgens de kaart moeten we de smalste doorgang nemen, niet nadenken, maar doén. Het is even héél smal en dat is het, ineens zijn we in breder, dieper en kalmer water. We vinden een plek aan een lange houten steiger en zijn er de enige zeilboot… We kijken om ons heen, práchtig is het hier. Een prentkaart! Een beetje verder aan het ponton ligt een houten sloep met een familie op uitstap. Thermos, dekentjes, donsjasjes, zomer op zijn Noors!

Betalen is hier een kwestie van vertrouwen: uit een brievenbus haal je een enveloppe, schrijft er de naam van je boot op, datum overnachting en stopt er 100 kronen in, of 150 kronen als je stroom neemt, niemand controleert. Die enveloppe stop je dan in de tweede brievenbus, voorzien van een hangslot. Op het eind van het ponton is ook een huisje met toilet, douche, daarnaast een ruimte met ingerichte keuken, buiten staan er picknickbanken en een barbecue. Alles vrij te gebruiken voor iedereen die passeert.

We maken een stevige wandeling naar de 298 meter hoge Langelandsfjell, van waar we een machtig uitzicht hebben.