Donderdag 16 juli 2015

‘s Morgens loop ik nog even naar de winkel om wat vers fruit, vlees en vis. 280 mijl tot Flekkefjord, dat worden minstens twee dagen en twee nachten op zee. Van zodra we de batterij hebben, kunnen we weg. De wind zit goed, de zon schijnt. In het begin is het een beetje vervelend, traffic zones over, een gigantisch windmolenpark in constructie voorbij, het blijft maar duren. Maar van zodra dat achter ons ligt is het rechtdoor naar het noorden. Het wordt een prachtige avond met licht zoals je alleen op zee ziet.

En dan een cent-in-spaarpot zonsondergang!

Vrijdag 17 juli 2015

Om 02:30 neem ik de wacht over van Las. De wind is nog even strak, oostnoordoost. We lopen vlot 7 knopen. In het eerste ochtendlicht zie ik in de verte nog maar eens een enorm windmolenpark, Horns Rev, dat is Denemarken! De hele dag blijft het stevig waaien. Tot plots de barometer snel daalt, de wind naar het zuiden ruimt en bijna helemaal wegvalt. We belanden in een mistbank. Even later lost die op, de wind draait door naar het westen en wakkert opnieuw aan tot 6, 7 beaufort.

Zaterdag 18 juli 2015 In de loop van de nacht zie ik op de kaart hoe we de grens Denemarken-Noorwegen over varen, we naderen! Ik hijs de Noorse beleefdheidsvlag alvast aan stuurboord.

Begint de dag nog zonnig, al gauw is het kat-en-muisspel tussen wolken en zon. En de wolken winnen.. Iets na de middag is het zo ver: land in zicht! Nog vaag en grijs, maar wel écht: Noorwegen! Maar we zijn er nog niet. De wind trekt aan, het waait nu constant 7 beaufort, met pieken naar 8. De Lista fjord aanlopen bij dit weer is niet evident, onze vaargids schrijft: ‘Bij storm is het hier zelfs gevaarlijk.’ Op de kaart staat er ‘Dangerous waves’. En inderdaad, de zee is hier ontzettend woelig. Het is dan ook meer dan 300 meter diep voor de Noorse kust, somber, hoog en ruig.

We laten het eiland Andabeløya aan bakboord en varen verder, nu de Stolsfjord in, die overgaat in de Flekkefjord. Nu gaat het nog regenen ook. Hoe dieper we de fjord in varen, hoe indrukwekkender, ondanks het slechte weer. We varen tussen rotsige eilanden door, soms lijken de doorgangen echt smal, maar het is zo diep dat onze dieptemeter niets meer aangeeft.

En dan bereiken we het haventje van Flekkefjord. Gierende wind, striemende regen en niet meteen een ligplaats vrij. Uiteindelijk gaan we langszij bij een motorboot. Tegen dat we goed en wel afgemeerd zijn, zijn we drijfnat. We hangen alles te drogen en kruipen ons bed in. De rest is voor morgen!